Juan Manuel Velázquez Ramírez
Agenci opozycji określali Lópeza Obradora mianem 'naco', 'indio pata rajada', 'populisty', 'autorytarnego', 'ignoranta', 'dyktatora', 'komunisty', 'narkoprezydenta' i 'polaryzatora', a także wieloma innymi przymiotnikami. Te werbalizacje były częścią wojny hybrydowej przeciwko byłemu szefowi rządu. Była to wojna, która trwała przez dziesięciolecia. Wojna ta trwa nadal, teraz przeciwko nowej prezydent, Claudii Sheinbaum. Nazywano ją 'narko-kandydatką', 'Żydówką', 'lodową kobietą', 'nieczułą', 'kłamczuchą', 'porrilem', 'buntowniczką', 'niezdarną', 'autorytarną', 'śmieszną', 'arogancką', 'komunistką', 'wichrzycielką', 'bojaźliwą' i 'marionetką AMLO'. Wszystko to i jeszcze więcej, pomimo faktu, że jej administracja dopiero się rozpoczęła. Wojna będzie trwać, ponieważ takie jest powołanie opozycji. I będzie trwać, dopóki nie odzyska ona kontroli nad rządem i władzy. Niniejszy artykuł rozwija podejścia do zrozumienia, czym była ta wojna hybrydowa, biorąc pod uwagę jej inspirację teoretyczną, jej podstawy strukturalne, jej wymiar konfliktu, jej ramy ideologiczne, jej praktyczny wyraz i sugestie dotyczące konfrontacji z nią.
